Naar inhoud springen

Friedrich Dollmann

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Friedrich Dollmann
Friedrich Dollmann voor artillerobservatiepunt Turm Dollmann, 1940
Friedrich Dollmann voor artillerobservatiepunt Turm Dollmann, 1940
Geboren 2 februari 1882
Würzburg, Duitsland
Overleden 28 juni 1944
Le Mans, Frankrijk (hartaanval)[1]
Rustplaats Cimetière militaire allemand de Champigny-St. André
Blok 3—rij 13—graf 1090[2]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Beiers leger
Deutsches Heer
Reichswehr
Heer
Dienstjaren 1899 - 1944
Rang
Generaloberst
Eenheid 1. Feldartillerie-Regiment „Prinzregent Luitpold“
7. Feldartillerie-Regiment „Prinzregent Luitpold“
1. Artillerie-Brigade
6. Armee (Deutsches Kaiserreich)
Bevel Königlich Bayerisches 1. Feldartillerie-Regiment „Prinzregent Luitpold“
1. Königlich Bayerische Feldartillerie-Brigade
6. Königlich Bayerische Division
Bayerisches Kriegsministerium
9e Legerkorps
1 oktober 1934 -
25 augustus 1939[3]
7e Leger
25 augustus 1939 -
28 juni 1944[3]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Friedrich Dollmann (Würzburg, 2 februari 1882Frankrijk, 28 juni 1944) was een Duitse officier en Generaloberst (kolonel-generaal) tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Friedrich Dollmann werd in 1882 geboren in Würzburg en ging in 1899, op 17-jarige leeftijd, het leger in. Tijdens de Eerste Wereldoorlog leidde Dollmann een artillerie-eenheid. Toen de oorlog voorbij was, bleef Dollmann in het leger, dat later Reichswehr zou worden genoemd. Hierin steeg hij snel in rang en in 1932 werd hij bevorderd tot generaal-majoor en in 1936 tot luitenant-generaal, waarbij hij de leiding had over het Mobilization District Wehrkreis IV. Verder had hij van 1934 tot 1939 het bevel over het 9e Legerkorps. In oktober 1939 kreeg hij het bevel over het 7e leger, waarmee hij Frankrijk zou binnenvallen in mei 1940. In juli 1940 werd hij opnieuw bevorderd, ditmaal tot Generaloberst. De komende vier jaar zou hij vanuit zijn hoofdkwartier in Le Mans de leiding hebben over het 7e leger, dat de opdracht had gekregen om Normandië en Bretagne te verdedigen tegen een mogelijke geallieerde invasie.

Geallieerde invasie

[bewerken | brontekst bewerken]

Toen op 6 juni 1944 de geallieerde invasie plaatsvond, had Dollmann alleen vrij zwakke troepen tot zijn beschikking. De elitetroepen waren gelegerd in Calais, waar het Duitse opperbevel de invasie verwachtte. Zijn manschappen moesten een uitgestrekt gebied bezetten en waren niet in staat om de Amerikanen tegen te houden. Toen dezen het schiereiland Cotentin langzaam maar zeker in handen kregen en de belangrijke havenstad Cherbourg innamen, dreigde Adolf Hitler op 26 juni Dollmann en andere bevelhebbers voor de krijgsraad te slepen. Dollmann was erg getroffen door dit dreigement en stierf op 28 juni in zijn veldhoofdkwartier. Het is onduidelijk wat de doodsoorzaak was, men twijfelt tussen een hartaanval[3][1] of zelfmoord.

Hij werd opgevolgd door SS-Obergruppenführer Paul Hausser, een veteraan van het oostfront.

Militaire loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Friedrich Dollmann van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.